Noong 1928, ako'y may nasalubong na hermitanyo
Puti ang kanyang balbas, ang damit nya ay kupas
At ang sabi nya sa akin ay ganito:

Tuwing sasapit ang Biyernes Santo,
Alas dose ng gabi en punto,
Maghanap ka ng puso ng saging
Tumapat ka sa ilalim
At doon manggagaling ang anting anting.

Anting anting, anting anting, anting anting.

Nguni't huwag ko raw kalilimutan
Na mag-baon ng gulok o ng shotgun
Pagkat ako'y mapapalaban
Sa kapre at tikbalang
Na doon sa sagingan ay nag-aabang

Aking hahanapin kahit saan ako makarating
Ang anting anting na manggagaling
Sa puso ng saging

Nalibot ko na ang buong Pilipinas
50 taon na ang nakakalipas
Puti na ang aking balbas
Ang damit ko ay kupas
At hanggang ngayon...
Walang anting anting.

May anting anting upang huwag kang masunog
May anting anting upang huwag kang malunod
May anting antingupang huwag kang talaban ng bala
May anting anting upang huwag kang makita
May anting anting na puwedeng pang gayuma
May anting anting
May anting anting...

WORDS AND MUSIC BY: Gil S. Paz

[Biograph] [Write-ups] [Pictures] [E-Mail] [Sign Guestbook] [View Guestbook] [Links]

This page hosted by   Get your own Free Home Page