ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΓΡΙΛΛΙΕΣ

Στα παλιά μας μοναστήρια
είδα γέρους να μιλάνε γιά θεούς
μές της πόλης τα σκουπίδια
είδα χίλιους ξεχασμένους μου γνωστούς.

Κι οι πλατείες μας φουντώνουνε στη βία
οι εμπόροι, οι δασκάλοι κι οι ληστές
μας πουλάνε νοσταλγία 
και ενέσεις απ' το χτές... το χτές...

Στ' ακρογιάλια είδα φίλους
να ορκίζονται σε όρκους τρομερούς
σε σχολές και σε γραφεία
τους ξανάδα γερασμένους και χλωμούς.

Κι οι αλήτες γυροφέρνουνε στα πάρκα
να ξανάβρουν τις χαμένες τους βραδυές
εσύ πίσω από τις γρίλλιες
βλέπεις μόνο τις σκιές... τις σκιές...

Τα παλιά καλά τραγούδια
μας αφήσαν, θέλει θάρρος να το λές
κι οι παλιές μου θεωρίες
δε μου φτάνουν να σ' αγγίξω όταν κλαίς.

Κι οι πλατείες μας φουντώνουνε στη βία
οι εμπόροι, οι δασκάλοι κι οι ληστές
μας πουλάνε νοσταλγία 
και ενέσεις απ' το χτές... το χτές...