ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ

Οταν χαλά ο καιρός
έξω και βρέχει
όνειρο βλέπω εμάς τους δύο
Μπαίνεις στο σπίτι
μάγια μου κάνεις
κι ούτε θυμάμαι το αντίο.

Φτιάχνω τραπέζι
γιορτινό
βάζω το δίσκο τον καλό
Κανείς δε θάρθει
ευτυχώς
η νύχτα εσύ κι εγώ.

Κι όμως εσύ είσαι αλλού
κι εγώ πιά δεν θα τρέξω
Μαζί δεν κάνουμε
το έχω μάθει απ' έξω
Κρατάω τις καλές στιγμές
και όταν χειμωνιάζει έξω
είναι όπως παλιά.

Κι όταν η νύχτα είν'
έτοιμη να φύγει
και γώ στη γλύκα σου μεθάω
Μές τη νηφάλια 
τούτη την ώρα
νοιώθω πως πάντα σ' αγαπάω.

Γύρω μου όλα
παίρνουνε φόρα
το φώς σκεπάζει τα γιατί
Μου φτάνει που είμασταν γιά ώρα
χίλιες φορές μαζί.

Κι όμως εσύ είσαι αλλού
κι εγώ πιά δεν θα τρέξω
Μαζί δεν κάνουμε
το έχω μάθει απ' έξω
Κρατάω τις καλές στιγμές
και όταν χειμωνιάζει έξω
είναι όπως παλιά.