30

Σάν όνειρο μου μοιάζει
που φτάνω τα τριάντα
ψέμματα όπως πάντα
όσα μου είχαν πεί.

Οσο περνούν τα χρόνια
μου λέγαν σκοτεινιάζει
μα γύρω μου ανοιξιάζει
κι ανθίζει όλη η γή.

Είκοσι εικοσιπέντε και τριάντα
και κάθε τέλος μιά αρχή
Είκοσι εικοσιπέντε και τριάντα
πώς μεγαλώνουμε μαζί.

Μου φαίνεται χαράζει
θάναι γλυκιά η μέρα
κι οι στάχτες στον αέρα
σκορπίζουν απαλά.

Στέκομαι στο καθρέφτη
και βλέπω ένα παιδάκι
του κλείνω το ματάκι
και πονηρά γελά...

Είκοσι εικοσιπέντε και τριάντα
και κάθε τέλος μιά αρχή
Είκοσι εικοσιπέντε και τριάντα
πώς μεγαλώνουμε μαζί.